Conventioneel plastic, ook wel bekend als kunststof, is een integraal onderdeel van ons dagelijks leven. Of het nu is voor de verpakking van ons voedsel en alledaagse voorwerpen, voor autobanden, voor verwerking op bouwplaatsen of voor gebruik in de landbouw. Het materiaal is praktisch overal - waardoor het des te belangrijker is dat de recyclingcyclus werkt. Maar hoe efficiënt is het eigenlijk?
De misvatting
We sussen ons geweten als we plastic gebruiken door het te recyclen en erop te vertrouwen dat er weer iets van plastic gemaakt kan worden. In theorie klinkt dit goed, maar zoals blijkt uit een consumentenonderzoek van het Fraunhofer-instituut UMSICHT, ziet de praktijk er heel anders uit. Slechts 7,6% van het verbruikte plastic wordt gerecycled. In feite belandt jaarlijks 3,1% van het in Duitsland geconsumeerde plastic in het milieu - dat is 446.000 ton per jaar.
Veel van ons plastic afval wordt verwerkt tot energie, dat wil zeggen verbrand om energie op te wekken. Dit ziet er misschien goed uit op de balans, maar het lost absoluut niets op aan het probleem dat wordt veroorzaakt door plastic in zijn kleinste vorm. 74% van de plasticuitstoot wordt veroorzaakt door microplastics, een vorm die soms alleen zichtbaar is onder een microscoop.
Het kleine plastic deeltje is net zo alomtegenwoordig als zijn grotere tegenhanger. Veel cosmetica zoals make-up, haarshampoo, douchegel, tandpasta - en een aantal andere artikelen die we dagelijks gebruiken - bevatten bijvoorbeeld microplastics. Er zijn consumenten die op basis van deze kennis overstappen op alternatieven, maar een verbod op EU-niveau is niet in zicht. Slechts twee EU-landen hebben een verbod uitgevaardigd. In Oostenrijk wordt dit verbod op het gebruik van microplastics nog bekeken.
De grootste boosdoeners zijn echter onze autobanden, die veel microplastics in het milieu brengen door de slijtage van de wegen.
Ook al zijn er nog geen officiële onderzoeken naar de effecten van microplastics op mensen, de eerste tests voorspellen niet veel goeds. Dergelijke tests hebben een invloed aangetoond op ons immuunsysteem en onze vruchtbaarheid of ons vermogen om zwanger te worden. Er is ook een gezondheidsrisico door het vrijkomen van chemische stoffen zoals additieven (verschillende toevoegingen), monomeren (moleculen die geen plaats hebben in de cyclus) en metabolieten (kritieke tussenproducten van metabolische processen).
Het blijkt dat er snel een einde moet komen aan het decennialange gebruik van plastic in ons dagelijks leven - en de alternatieven moeten een betere milieubalans hebben. Dit betekent dat ze biologisch afbreekbaar moeten zijn, vrij van schadelijke stoffen en gemakkelijker te integreren in de recyclingcyclus. Tegelijkertijd moet het CO²-verbruik zo laag mogelijk zijn.
NATURABIOMAT® ontwikkelt bioplastics die aan deze eisen voldoen. We garanderen dit door ervoor te zorgen dat al onze producten voldoen aan de DIN-norm EN 13432 en dat onze producten voorzien zijn van een kiemplantje. Bij de tests gaat het er niet alleen om dat de producten vrij zijn van schadelijke stoffen en volledig biologisch afbreekbaar zijn; ook de ecologische balans is een belangrijk criterium. De nieuwste technologieën en zorgvuldige tests door de verantwoordelijken maken het mogelijk om hoge eisen te stellen aan de grondstoffen. De composteerbare zakken voor organisch afval en het gebruik van afbreekbare verpakkingen en mulchfolies gemaakt van hernieuwbare grondstoffen kunnen microplastics aanzienlijk verminderen.
